دم هر بازدمـــــــم گرم ، که جز آه نبود زندگــی غیر ِ همین واژه ی ِ کوتاه نبود پیله در حسرت ِ پروانگی ات شعر شدم هیچ کس را به شب ِ " منزوی " ام راه نبود گوشه ابروی ِ هلـال ِ تو حرامم شد و باز خبری از به زمیـــن آمــــــدن ِ ماه نبود من عزیزت نشده پیرهنم خونی شد ! حق ِ یوسف شدن ِ من به خدا چاه نبود با نخستین حرکت ، راه به رویم بستند مات ِ شطرنج ِ جهانی که در آن شاه نبود حل نشد جدول ِ دلتنگی ِ من بعد از تو جای ِ خالی ِ حروف ِ تو به دلخواه نبود من همان نقطه ی ِ آواز ِ فرو ریخته ام که فرو ریخت تنم ، جز غم ِ جانکاه نبود از ازل قسمت ِ من " ما " نشدن بود ، ولی چه کنم ، عشق از این مسئله آگاه نبود
نظرات شما عزیزان:
|